امروز خبر اعدام دو قاچاقچی را بدست حکومت جمهوری اسلامی دیدم. تعداد ديگرى براى فردا در صف هستند. خبر کشته شدن دو انسان حال به هر جرمی نمی تواند خوشایند باشد و همانطور که جدیدا در نوشته های منصور حکمت خوانده ام به درستی با فرهنگ آدم کشی نمی توان به جنگ با آدم کشی رفت !
اما از طرف دیگر نیز می توان آن را دید. مثلا چرا تا به حال هیچکدام از سران مملکت یا کسی که از نظر اجتماعی و مالی در حد بالایی باشد به خاطر چنین جرمهایی دستگیر و مجازات نشده است؟ آیا این مقدار موادی که به وفور و روز افزون به ایران وارد می شود نیاز به یک بودجه میلیاردی ندارد؟ نیاز به شبکه های مافیایی ندارد؟ دیگر که در ایران می دانند دست مزدوران جمهوری اسلامی در قاچاق مواد مخدر باز است و بیشترین سود را اینها به جیب می زنند .
اما برای بی گناه نشان دادن خودشان هر از چند گاهی چند معتاد یا به قول خودشان اوباش و ارازل و قاچاقچی خرده پا را دار می زنند ولی تا به حال میزان دسترسی به مواد مخدر نه تنها کم نشده بلکه بیشتر هم شده است .
آیا یک معتاد خرده فروش که برای در آوردن پول مواد خود اینکار را میکند و حیطه فعالیتش از یک خیابان هم شاید بیشتر نباشد و خانه اش هم یک خرابه در بد ترین قسمت شهر است میتواند کانتینرهای مواد مخدر وارد ایران کند؟ چه کسی باید مجازات شود؟ این معتاد که خودش قربانی سود جویی این آدم هاست یا کسانیکه جامعه را به این وضع کشانده اند؟
در آخر باید به عنوان یک انسان و به عنوان یکی از اعضای جدید حزب اتحاد کمونیسم کارگری بگویم "اساس سوسیالیسم انسان است". ما مجازات اعدام را محکوم می کنیم و براى لغو آن تلاش ميکنيم. عاملین اصلی فقر و اعتیاد در ایران خود دست اندرکاران رژيم اسلامى است.
